Gorzyce 2010

20 listopada 2010 r. odbył się w Gorzycach XVII Diecezjalny Przegląd Piosenki Religijnej pod patronatem honorowym ks. Biskupa Krzysztofa Nitkiewicza. Przegląd odbywał się pod hasłem „Będę śpiewał Tobie, mocy moja”

      

Nasz chór szkolny wziął udział w tym Przeglądzie. W sobotę rano o godz. 900  31 uczniów z naszej szkoły pod opieką p. Marty Nowak i p. Marka Sulowskiego wyjechało spod Sanktuarium Maryjnego w Janowie Lubelskim. Od samego rana wszystkim dopisywał dobry humor: śpiewaliśmy, opowiadaliśmy dowcipy, a także modliliśmy się. Szczęśliwie dojechaliśmy do Gorzyc.

 

Uczniowie szybko przebrali się i rozśpiewali. Wystąpiliśmy jako 4 zespół

.       

Gitary, skrzypce, grzechotki, tamburyna, ale przede wszystkim śpiew, którym dzieci oraz młodzież wychwalali Boga - to wszystko złożyło się na Diecezjalny Przegląd Piosenki Religijnej w Gorzycach, jaki odbył się po raz siedemnasty 20 listopada 2010 roku. W tegorocznym Przeglądzie Piosenki Religijnej wzięło udział 49 zespołów oraz scholi. W sumie na scenie zaprezentowało się ponad 600 osób. Na tegoroczne spotkanie przybył biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, który objął honorowy patronat nad imprezą. Ordynariusz wyraził radość z obecności wśród młodych ludzi, którzy chcą chwalić Boga swoim śpiewem. Bp Nitkiewicz wysłuchał także śpiewu młodych artystów oraz wręczył nagrody.

        

- Było radośnie, refleksyjnie, ostro i subtelnie - każdy w śpiewie wyrażał własną modlitwę do Boga - mówili uczestnicy. Tradycyjnie pierwszymi gwiazdami, które pojawiły się na scenie były „Ekoludki” z gorzyckiego przedszkola, które urzekły i poderwały z miejsc niemal wszystkich słuchaczy. Potem były kolejne gwiazdy nagradzane brawami i okrzykami.

Na przeglądzie w Gorzycach wygrywa każdy. Jednak oprócz dyplomu, czy miana „zwycięzcy” można było zdobyć także nagrody rzeczowe biorąc udział w konkursach i zabawach, o które postarali się organizatorzy. Każdy, kto pojawił się tu choć raz, wie dobrze, że atmosfera, panująca w tym miejscu jest niepowtarzalna. Świadczy o tym chociażby fakt, że ludzie czują się tu ze sobą, jakby znali się od lat, mimo że do tej pory byli sobie zupełnie obcy. A to za sprawą wspólnej zabawy pod sceną - autentycznie radosnego wielbienia Chrystusa w śpiewie i tańcu.

Po występie wszyscy poszli na bigos i ciasto. Kilku uczniów wzięło udział w konkursach i wygrało nagrody.

 

     

Wspólne zdjęcia przed powrotem do domu.